Last week

En toen was Joey weg.
Hard werken, dus!

Uitdaging: Twee essays schrijven binnen anderhalve week en een presentatie voorbereiden. Eén essay voor het vak Cognition and Emotion, 3000 woorden; één essay voor Religion and Film, 5000 woorden; en een presentatie ook voor Religion and Film.
Onderwerpen: "Hoe worden kijkers van de film The Others misleid door de filmmakers?" en "Is de zoektocht naar Christus-figuren in films niet gewoon een spelletje van 'zoek de overeenkomsten'?" en "Het leven na de dood in films".
Plan van aanpak: Geen. Gewoon doen!

Dat dus, maar eerst dinsdagavond een oefenexamen van de Engelslessen. Blijkbaar heb ik een goede woordenschat en loopt het spreken heel erg natuurlijk. Blij! Daar hoeven we ons niet heel veel zorgen meer over te maken. Alhoewel ik wel moet zorgen dat ik nog wat fatsoendelijk Engels spreek als ik weer in Nederland ben.

Stress, stress, stress. Ik wil voor het weekend alle teksten voor beide essays gelezen hebben. Dat is erg moeilijk, aangezien ik gewoon naar de lessen wil. Ik kan namelijk op dit moment niks meer missen, denk ik dan. En bovendien is een goed punt voor aanwezigheid al een begin naar een goed eindpunt. Dus, hard lezen en weinig leuke dingen doen. De nodige SOG-momenten zitten er natuurlijk wel bij en mijn huisgenoten beseffen zich nu ook dat het einde van mijn tijd hier in Canterbury er wel heel erg snel aan zit te komen. Dus socializen is ook erg belangrijk. Sowieso kun je je niet de hele dag door goed concentreren zeggen we dan maar. Bovendien is afleiding goed.. af en toe dan.

Dan is er Pasen. Nee, ik ga niks doen. Alleen hard werken aan mijn essays, want ik wil ze voor vrijdag afhebben. Dan komen mama en papa en tante Ine en ome Paul namelijk naar Canterbury :) Helaas zijn beloftes vaak moeilijk na te komen, vooral beloftes aan jezelf. Vrijdag vraagt Jana aan mij of ik zaterdag meega naar het Holi festival. "Nee," zeg ik. Ik heb echt, echt, echt geen tijd... Blijkbaar toch wel. Zaterdag ben ik even toe aan een goede dosis afleiding. Dus ik besluit mee te gaan. Een uurtje lol kan er echt wel vanaf.

Het Holi festival is een religieus lentefestival dat wordt gevierd door Hindoes als een festival van kleuren. Dus, we gingen met kleurpoeder gooien. Naar andere studenten. En wat hadden we een plezier! Er zijn echt heel mooie foto's gemaakt en ik was na die middag heerlijk weer een beetje ontspannen. Het douchen was wel nog even een hele klus, want ik moest alle kleuren uit mijn kleren en mijn oren halen.

Eerste paasdag had ik dus weer lekker energie om te lezen en verder te werken aan mijn essays. Tweede paasdag heb ik een lekker uitgebreid paasontbijt gehad met mijn huisgenootjes. Dat was ook echt heel fijn en we hebben lekker bijgekletst. Ondertussen begon de stress weer flink op te lopen. Ik had besloten om toch aan allebei de essays tegelijk te werken.
Woensdagavond gingen mijn vriendinnen uiteten, als een afscheid. Met zo veel stress en werk is het eigenlijk niet goed om dan mee te gaan. Maarja, aangezien je toch moet eten en 2,5 uurtjes misschien wel even goed zijn om rust te nemen, ging ik toch maar mee. Bovendien was het ook mijn laatste week in Canterbury en ik wilde die niet afsluiten met de gedachte dat ik van niemand afscheid had genomen en alleen maar keihard had zitten werken. Ik had woensdag na het etentje eindelijk mijn paper van Cognition and Emotion af. Vraag me niet hoe, maar het lukte :) Eindelijk!

Dan binnen anderhalve dag het andere essay. 5000 woorden. Uhoh! Dit was echt een gruwelijke ervaring! Gelukkig moest Susi ook een essay schrijven. (Moest pas in mei af, maar zij wilde dit) Dus wij gingen samen op naar de bibliotheek om te knallen! Knallen zoals we nog nooit geknald hadden. Donderdagnacht wilden we samen de nacht doorhalen. Wij naar de bieb. En uiteindelijk was het 2:15.. s' nachts he.. Wij zaten daar. Gaat opeens het licht uit en weer aan. Internet deed het niet meer, dus wij dachten.. die bieb sluit toch om 3 uur, dus we gaan terug naar huis, werken we daar verder. Nou, niet dus. Blijkbaar was de stroom alweer uitgevallen! Net als bij het vorige essay van hetzelfde vak! Daar gaat het idee van de nacht doorhalen!

Dus, dan gingen we maar slapen. Althans, dat was de gedachte. De gedachte die mijn hoofd niet wilde verlaten. Slapen.. Maar de stroom, mijn essay! Ik ben kapot, ik kan niet meer, ik MOET! En uiteindelijk.. Om 6 uur ging het licht weer aan. GELUKKIG! Nog even een uurtje ingedommeld en om 7 uur stonden Susi en ik weer op. Helemaal brak. Maar ik moest en zou dat paper afkrijgen! Voordat papa en mama kwamen!

En guess what! Het is me gelukt!
Om 2 uur was het af! Susi had me om 12 uur verlaten omdat ze echt te moe was.. Maar gelukkig had ik genoeg adrenaline om het af te maken! Klaar! Oh nee, niet helemaal. Ik moest nog een presentatie geven.

Papa belde me om 3uur dat ze al gearriveerd waren in Canterbury! 3 uur te vroeg! Ik gewoon naar de les en mijn presentatie gedaan. Ik had hem gewoon van het blaadje afgelezen, maar ik maakte we nog oogcontact met de docent en de klas. Maar het Britse meisje in mn groepje las het gewoon van haar blaadje zonder ook maar een keer op te kijken! Gelukkig werd er nu niet veel meer van me verwacht!

Uiteindelijk had ik een heel goed punt ervoor! Een 72%, wat ongeveer een 9 is geloof ik. Echt heel vreemd, maar wel heel fijn!

Volgende blog zal over mijn weekendje Canterbury en Dover gaan :) Met papa en mama en tante Ine en ome Paul!